سلام به همگی دوستان عزیز  در اینجا می خوام مرحله ی ترک اصلی رو براتون توضیح بدم البته برای افراد کارکشته این مرحله نیازی به توضیح من ندارد و من باید از خیلی از این افراد درس بگیرم.برای همین همیشه روی این نکته پایبند بودم که اگر زمانی در خواندن مطالب نوشته شده به مشکلی برخوردید و دیدید که با عقل جور در نمی آید حتما برام نظر بگذارید و اگر همچنین پیشنهادی چیزی برای نوشتن در اینجا دارید من رو بی بهره نگذارید ممنون می شم.آخه یکی از مهم ترین ویژگی های جدانشدنی شخصیت من اینه که آدمی فوق العاده انتقاد پذیر هستم و انتقاد هایی رو که بهم می رسه.در صورتی که با عقل جور در بیاد و من برای آنها دفاع قابل قبولی نداشته باشم  قبول می کنم..خب برم سر اصل مطلب مرحله ی ترک را تقریبا همه می دانیم  همین که تا ، از یا برای مدتی خواص شخص خودارضایی را می گذارد کنار و این کار را تا مدت ها ادامه خواهد داد تا جایی که واقعا احساس کم آوردن می کند و تحت فشار عصبی فوق العاده زیاد خودش را می بازد.بزرگترین فرقی که در روش من دیده می شود این است که در روش من حشار عصبی به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش پسدا کرده و تقریبا می توان گفت بین مراحل روش طلایی که من دارم ازش حرف می زنم پیوستگی خاصی مشاهده می شه .لازمه که شخص مو.رد نظر مدت زیادی رو که می شه دست کم یک ماه و تا چند ماه  در نظر گرفت خودش رو ارضا نکنه. این جلوگیری از خود در مواقع خاصی چون زمانی که از خواب برمی خیزید و متوجه حالت آماده باش  آلت خود هستید و همچنین زمانی که در خانه تنها هستید و  ... بسیار ضروری است.

1-ورزش کردن باید جزئی از زندگی شما شود ، اولین پیشنهاد من این است که در صورت توان یک ورزش را  به شکل حرفه ای دنبال کنید.یا اگر نشد لا اقل یک ورزش را در برنامه ی روزانه و یا هفتگی بگنجانید.در خیلی از موارد خود ورزش به عنوان راه حل اصلی شناخته می شود.

2-در غذایی که می خورید کاملا باید دقت کنید خیلی از غذا ها هستند که خود محرک  اصلی هستند .

3-به طور گروهی ترک کنید . این گروهی کار کردن بستهگی به شما و شرایط روحی و سنی و محیطی شما دارد.اکثر ترک کنندگان اینترنتی  یا همواره در حال خواندن و ارتباط با یک وبلاگ سایت و یا چنین چیزی هستند و یا با چت کردن های پیاپی از احوال و موفقیت های همدیگر جویا می شوند.در مواردی اشخاص اعتیاد خود به خودارضایی را بروز نمی دهند به طوری که فقط خودشان آگاه هستند ولی در افرادی که لااقل به یک دوست صمیمی خود گفته اند و یا گروهی از دوستان نزدیک که از خودارضایی کردن هم خبر دارند اقدام به ترک دسته جمعی می کنند.در واقع شیرین ترین و بهترین و موفق ترین نوع ترک همین است به شکل گروهی .این افراد در مقایسه با افرادی که به شکل انفرادی عمل می کنند لااقل تا سه برابر موفق ترند.(بی اغراق).

4-سعی کنید سر خود را به یک کار گرم کنید.روی سخن من در کل نوشتن وبلاگ بیشتر با جوانان 16 – 23 سال است (اگر سن بالا تر ها هم  کاربر وبلاگ باشند کم نمی گذارم.)داشتم می گفتم  :دانش آموزی که دچار خودارضایی در حد هفته ای یک بار است به راحتی با شیفته ی درس شدن می تواند تا ماهی یک بار خودارضایی ترقی کند.این خیلی مهمه که سر آدم گرم باشه.بیشترین جلق ها هنگام تابستان زده می شوند.این جمله را از من داشته باشید. چه اشکالی دارد فرض کنید یک نفر با یک تیر دو  نشون را می زند و هم درس خون می شود و هم خودارضایی را کاهش می دهد.در مورد افراد تحصیل کرده ی مجردی هم که می خواهند ترک کنند معمولا ادامه تحصیل و یا اضافه کاری مشغله های خوبی هست که   آدم رو سرگرم کنه راستش یک چیزی حدود چهل درصد تاثیر ورزش برای همین سرگرم کردن آدمه.

5- عاشق بودن به نظر من یکی از راه های ترک دانمی است.خیلی ها می گویند ازدواج ولی من  می گم  عاشق بودن . ازدواجی که به خاطر دفع شهوت و هوس بازی و یا به گناه آلوده نشدن و یا شاید ترک جق صورت بگیره هیچ کمکی که نمی کنه بلکه باعث اضافه شدن تعداد دفعات هم می شه پس بهتون بگم که باید عاشق باشید.این که می گم ازدواج بی عشق همش ضرره برای اینه که در خیلی از ازدواج هایی که طرفین به هم عشق ندارند باعث خودارضایی و نداشتن نزدیکی می شه.

خیلی ها می گن داشتن دوست دختر خیلی بده و آدم رو تحریک می کنه.به نظر من  اگه داشتن دوست دختر باعث تحریک می شه نهایت بی جنبگی شخص رو می رسونه.من شخصا دیدم یکی از اشخاص جلقی به راحتی تا دو یک ماه و نیم و شخصی دیگر تا دو ماه به راحتی فقط و فقط به خاطر در خواست دوست دخترشان موفق به ترک شدن این دو مورد را با همین دو چشمم دیدم.با هر دو تا شون هم رابطه ی نزدیک دارم و کاملا به حرفشون اعتماد دارم.البته برای اون دسته از افرادی که احساس می کنند با داشتن دوست دختر تحریک می شن توصیه می کنم فکرش رو از سرتون بیرون کنید.اول جق رو ترک کنین بعد به فکرش بیفتید.

آره دوست عزیز باید عاشق باشی البته اینو بگم که عشق فقط مختص جنس مخالف نیست.عشق دامنه ی وسیعی داره .عشقی هم  که ازش گفتم که باعث ترک دائمی می شه هر کدوم از این عشق ها می تونه باشه.یعنی می تونه مثلا عشق به خدا باشه .بیشتر افرادی که از جنبه ی دینی وارد بحث خودارضایی می شوند به خاطر عشق به خدا خودارضایی رو ترک می کنند.عشق می تونه عشق به درس باشه. خیلی ها آنچنان شیفته ی درس خود می شوند که تمایلی به ادامه ی خودارضایی ندارند گرچه شاید در نظر شما ارتباطی نداشته باشند.و یا عشق به هر چیز دیگر گاهی حتی عشق به خانواده سبب می شود مثلا شخصی این طور اعتقاد دارد که  دارد به زحمات پدر عزیزش خیانت می کند و یا حتی عشق به دوست مثلا دوستی که خاطرش خیلی عزیز است از شخص درخواست می کند و یا حتی عشق به خود مثلا شخصی می پندارد که دارد با ادامه دادن خودارضایی استعداد های شکوفا نشده اش  را زیر پا له می کند و آینده ی روشن پیش رویش را در آتش نفس خود می سوزاند.به هر حال باید عاشق بود تا نقش آن را درک کرد.

این پنج مورد کافی است این پنج تا مهم ترین راه های ترک است گرچه جاهای دیگر تعداد زیادی راه پیش پا می گذارند ولی اهم  همه ی روش ها همین پنج مورد است اگر خواستید بیشتر بدانید می توانید به نوشته های قبلی همین جا رجوع کنید و یا در هر وبلاگ دیگری  به جست  و جو بپردازید.